HL Canis Majoris
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
06h 45m 17,22s | ||||
| Deklinacja |
-16° 51′ 34,67″ | ||||
| Wielkość obserwowana |
+10,6 - +14,5m | ||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Typ widmowy | |||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
HL Canis Majoris (HL CMa) – kataklizmiczna gwiazda zmienna, nowa karłowata typu Z Cam położona w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa.
HL CMa – mimo jej stosunkowo dużej jasności w chwili pojaśnień – została odkryta w 1981 roku[1], co było spowodowane jej małą odległością kątową od Syriusza[2] (mniej niż 9'). Układ ten został odkryty dzięki temu, że jest bardzo jasnym źródłem promieniowania rentgenowskiego i został zarejestrowany przez rentgenowskiego satelitę „Einstein”. Jego obserwowana jasność rentgenowska jest porównywalna do jasności Syriusza B, zaobserwowano jej zmienność rentgenowską w skalach czasowych od 1 do 10 minut.
Układ został odkryty tak późno, ponieważ blask Syriusza powodował, że teleskopy optyczne nie były kierowane w te okolice w obawie przed uszkodzeniem detektorów. Układ rotuje z okresem 5 godzin i 12 minut i wybucha co około 2 tygodnie, pojaśniając od jasności 14,9m do jasności 10,6m.
HL CMa ma również nietypowe wybuchy[3], znacznie słabsze niż normalne, z długim okresem między nimi. W latach 1998 i 2002 obserwowano długie okresy zmniejszonej aktywności układu[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tomasz Chlebowski, Jules P. Halpern, John E. Steiner. Discovery of a new X-ray emitting dwarf nova 1E 0643.0-1648. „The Astrophysical Journal”. 247 (Letters), s. L 35, 1981. [dostęp 2012-12-29]. (ang.).
- ↑ a b Z Cam List – HL CMa. [dostęp 2012-12-29]. (ang.).
- ↑ Taichi Kato. Unusual Outbursting State of a Z Cam-Type Star HL CMa. „Information Bulletin on Variable Stars”. 5243, s. 1, 2002. [dostęp 2012-12-29]. (ang.).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- HL Canis Majoris w bazie SIMBAD (ang.)